آوای یک غریب

ای خدابزار برم بزار برم منو به جرم ناشکیبایی مواخذم نکن ،خدا ،یا صبرودلی آرام بده یا بزار که برم و از این جهنم خلاص بشم خدا ،خدا قربون اون بزرگیت برم،که بنده ای مثل من داری خدا قربون اون صبر و بخششت برم که همیشه بخشیدی و بر من صبور بودی خدا دیگه نای نفس کشیدن ندارم،اعتراف میکنم که دارم کم میارم ،دارم کم میارم ، دارم میفتم دستمو بگیرونذار که رو زانوبمونم،فاصله ای زیاد نمونده تا زمین گیر شم ،نذار که بی تو بمونم بی تو شم ،زمین گیر شم،میترسم از خودم میترسم که نتونم،خدا دلم داره میسوزه ازم نخواه که بمونم خسته شدم میخوام برم،بغض گلومو گرفته میخوام برم جایی که بتونم بغض دلم رو بشکافم،حس میکنم دنیا برام تنگ شده دلم روز به روز داره پرپر میشه واین یعنی اینکه من دارم بی تو میشم ،چند روزیه که بد جوری تنهام ،دل تنگیام زیاد شده دلم هوای تورو داره ،باهیشکی نمیسازه از نامهربونیا خسته شده از دورنگیا کلافه شده،هوای پریدن داره ومیخواد که پرواز کنه وبره ازاینجا دیگه این کالبد گلیشو هم نمی خواد ازش بیزار شده ،داره کاسه ی صبرش لبریز میشه بگو چیکار کنه بااین غربت چه جوری بسازه با این کالبد خاکی چیکار کنه،خدا دستاتو وا کن وآغوشم بکش ،خیلی تنگه دلم برات ؛خدا خسته شدم از این نامردمان زنده کش مرده پرست  

نوشته شده توسط : شقایق

نظرات ديگران [ نظر]